(v. t.) To refuse or reject, as a judge; to challenge that the judge shall not try the cause.
Recuse tanım:
Kelime: re·cuse Söyleniş:ri-'kyüz İşlev:transitive verb Türleri:re·cused; re·cus·ing Kökeni: Middle English, to refuse, from Middle French recuser, from Latin recusare : to disqualify (oneself) as judge in a particular case; broadly : to remove (oneself) from participation to avoid a conflict of interest - re·cus·al /-'kyü-z&l/ noun
Recuse
İngilizce Recuse kelimesinin İspanyolca karşılığı.
v. recusar
Recuse
İngilizce Recuse kelimesinin Fransızca karşılığı.
v. récuser, refuser d'accepter comme juge; repousser comme tel; affirmer son incompétence sur le sujet
Recuse
İngilizce Recuse kelimesinin Almanca karşılığı.
v. unterschiedlicher Behandlung bezichtigen, beschuldigen
Recuse
İngilizce Recuse kelimesinin İtalyanca karşılığı.
v. ricusare, respingere
Recuse
İngilizce Recuse kelimesinin Portekizce karşılığı.
v. rejeitar devido a suspeita de preconceito ou conflito de interesses
Recuse
İngilizce Recuse kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
ww. beschuldiging uiten
Recuse
v. reject on suspicion of prejudice or bias (particularly oneself)
v. challenge, dare, stimulate
v. protest, remonstrate
