reis-ül küttab
Osmanlıca reis-ül küttab kelimelerinin Türkçe karşılığı.Eskiden Hâriciye Nâzırı, Dışişleri Bakanı.
Buhara Sefiri
İç Ağası (Sadaret Dairesi Memuru)]] Reis-ül Küttab, (Osmanlıca:رأيس الكتاب) Osmanlı Devletinde Hariciye Nazırlığı'nın (Dışişleri Bakanlığı) kurulmasından önceki dönemde dışişlerinden sorumlu devlet görevlisiydi. Reis-ül Küttablık görevi Osmanlı Devletinde ilk defa 1453 yılında İstanbul'un fethi sonrasında oluşturuldu. Osmanlı Devleti'nin yükselme döneminde Reis-ül Küttablık henüz Divan-ı Hümayun düzeyinde bir görev değildi. Reis-ül Küttablar o dönemde Nişancıların emrinde çalışırlar, yurtdışıyla yapılan yazışmaları kaleme alırlardı. 1650 yılından sonra Reis-ül Küttablar protokolde Nişancıdan sonra gelmekle beraber , dış siyasete ait işlerden tek başına sorumlu hale geldiler. Nişancılar bu tarihten sonra yalnız diğer kanuni işlerle uğraşır hale geldiler. Giderek önemi artan Reis-ül Küttablık kurumu 1836 yılında yerini Hariciye Nazırlığı'na bıraktı. Bazı Reis-ül Küttablar * Ömer Avni Efendi * Rami Mehmed Paşa (1696-1703) * Acem Bekir Efendi (1704, 1711, 1713) * Mehmed Raşit Efendi * Abdürrezzak Efendi *Koca Ragıp Paşa * İbrahim Münib Efendi * Naili Abdullah Paşa * Mahmud Raif Efendi * Mehmed Said Galip Paşa * Ahmed Atif Efendi Ayrıca bakınız * Nişancı * Hariciye Nazırlığı
