Renunciation
1. anlamı vazgeçme, terk ve feragat etme, alâkasını kesme, ferarenunciatoryferagat kabilin, vazgeçme.2. anlamı vazgeçme. feragat.
Renunciation
2. anlamı vazgeçme. feragat.
Renunciation
Renunciation İngilizce anlamı ve tanımı
Renunciation anlamları
- (noun) Formal declination to take out letters of administration, or to assume an office, privilege, or right.
- (noun) The act of renouncing.
Renunciation tanım:
Kelime: re·nun·ci·a·tion
Söyleniş: ri-"n&n(t)-sE-'A-sh&n
İşlev: noun
Kökeni: Middle English, from Latin renuntiation-, renuntiatio, from renuntiare to renounce
: the act or practice of renouncing : REPUDIATION; specifically : ascetic self-denial
- re·nun·ci·a·tive
/ri-'n&n(t)-sE-"A-tiv/ adjective- re·nun·ci·a·to·ry
/-sE-&-"tOr-E, -"tor-/ adjectiveRenunciation ile eşanlamlı (synonym) kelimeler
Apostasy, Defection, Forgoing, Forswearing, Renouncement, Repudiation,Renunciation
İngilizce Renunciation kelimesinin İspanyolca karşılığı.s. renunciamiento, abdicación, renunciación
Renunciation
İngilizce Renunciation kelimesinin Fransızca karşılığı.n. renoncement; renonciation, abandon
Renunciation
İngilizce Renunciation kelimesinin Almanca karşılığı.n. Verzicht; Verleugnung
Renunciation
İngilizce Renunciation kelimesinin İtalyanca karşılığı.s. rinuncia
Renunciation
İngilizce Renunciation kelimesinin Portekizce karşılığı.s. renúncia; abdicação; abandono, recusa
Renunciation
i. vazgeçme, bırakma, feragat, el çekmeRenunciation
İngilizce Renunciation kelimesinin Flemenkçe karşılığı.zn. (het) opgeven van, (het) er vanaf zien; ontkenning
Renunciation
n. abdication, relinquishment by formal declaration; act of forgoing voluntarily; repudiation, abandonmentBu konuda henüz görüş yok.
