Rolls-Royce RB.41 Nene, 1940'ların İngiliz santrifüj kompresörlü turbojet motorudur. Nene ölçeklendirilmiş bir Rolls-Royce Derwent yerine 5.000 lbf tasarım hedefi ile tamamıyla bir yeniden tasarımdı ve bu da onu çağının en güçlü motoru yapıyor. Rolls-Royce'un üretime giren üçüncü jet motoruydu ve ilk olarak tasarımın başlamasından itibaren 6 aydan daha kısa bir sürede çalıştı. Adını, şirketin jet motorlarına nehirlerden sonra isim verme geleneği doğrultusunda Nene Nehri'nden almıştır.
Tasarım, İngiliz uçak tasarımlarında nispeten az kullanıldı ve avantaj onu takip eden aksinal akışlı Avon lehine geçti. Birleşik Krallık'taki tek yaygın kullanımı Hawker Sea Hawk ve Supermarine Attacker'da idi. ABD'de Pratt & Whitney J42 lisansı altında inşa edildi ve Grumman F9F Panther'e güç sağladı. En yaygın kullanımı, yaklaşık 6.000 lbf itme kuvveti üreten, son derece başarılı bir savaş uçağı olan ve çok sayıda üretilen ünlü Mikoyan-Gurevich MiG-15'e güç veren; Nene'nin tersine mühendislik ile modifiye edilmiş ve büyütülmüş bir versiyonu olan Klimov VK-1 şeklindeydi.
Nene'nin daha güçlü ve biraz daha büyümüş versiyonu Rolls-Royce Tay olarak üretildi.
