Saah Birsel

Kısaca: Şair ve denemeci Salâh Birsel 10 Mart’te İsnatbul’da öldü. 1919’da Bandırma’da doğan Birsel ortaöğrenimini İzmir Saint Joseph okulu ve İzmir Erkek Lisesi’nde tamamladı (1937). 1948’de İÜEF Felsefe Bölümü’nü bitirdi. ...devamı ☟

Şair ve denemeci Salah Birsel 10 Mart’te İsnatbul’da öldü. 1919’da Bandırma’da doğan Birsel ortaöğrenimini İzmir Saint Joseph okulu ve İzmir Erkek Lisesi’nde tamamladı (1937). 1948’de İÜEF Felsefe Bölümü’nü bitirdi. Fransızca öğretmanliği, müfettişlik, kütüphane müdürlüğü gibi çeşitli işlerde çalıştıktan sonra 1927’de emekli oldu. İlk şiiri 1937’de Gündüz dergisinde yayımlanan Birseli yazarlığını Sokak, Seçilmiş Hikayeler, Yeditepe, Varlık, Soyut, Papirüs, Türk Dili, Adam Sanat ve Gösteri gibi dergilerde sürdürdü. Adı önce “1940 Kuşağı”, daha sonra Garip akımı şairleri arasında geçse de hiçbir akımı bütünüyle benimsemeden kendi şiir dilini oluşturdu ve 1950’lerden itibaren halk şne yaklaşan bir söyleyişe ulaşarak Türk şiirinde özgün bir yer edindi. Muzip, giderek yerginin ağırlığını hissettirdiği şiirlerinde Birsel, özellikle “duygucu şiir” karşısında yer alarak “akılda yazılan şiir” örneklerini verdi; yazılarıyla da bu şiiri tanıttı ve sözcülüğünü üstlendi. Asıl ününü 1970’ten sonra art arda yayımlandığı “1001 Gece Denemeleri” ve “Salah Bey Tarihi” olarak adlandırdığı dizi kitapları ve günlükleriyle elde etti. Şiirlerinde olduğu gibi denemelerinde de sürekli olarak “kendi dilini” kurma ve geliştirme peşinde olan Birsel’in ısrarla savunduğu “yazı-düşünce” ilişkisi ve bunun doğal yansıması olarak edebiyatta “akılcılık”tan yana tavrı, dönemin yazar ve eleştirmenleri araında geniş bir yankı buldu. “Salah Bey Sözlüğü” olarak nitelendirilebilecek bir dille kaleme aldığı denemelerinde “şapalaklaşmak, fırışka, holdurhop, tepizlenmek, fıştıklanmak, aparmak, avam, firip, apukurya” gibi Türkçenin “argo”suna mal olmuş, çoğu unutulmuş kimi sözcüklerine yer vererek deneme ‘ye farklı tatlar taşıdı.

Bu konuda henüz görüş yok.
Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.