|harita =
|harita boyut =|harita açıklama = |lat_deg = |lat_min = |lat_sec = |lat_hem = K |lon_deg = |lon_min = |lon_sec = |lon_hem = D |rakım = |yüzölçümü = |nüfus = 476 |nüfus yoğunluğu = |nüfus_ref = [1] |nüfus_itibariyle = 2000 |alan kodu =0482 |posta kodu = 45970 |bölge = Ege |il = Manisa |ilçe = Selendi
|Köy Muhtarı =
|websitesi = [2]
Selmanhacılar, Manisa ilinin Selendi ilçesine bağlı bir köydür.
Selmanhacılar Köyü İlçeye 19 Kilometre uzaklıkta olup, 2000 yılı nüfus sayımına göre 497 nüfusa sahip eski bir yerleşim alanıdır. İlke çayı kenarına kurulmuştur.
Tarihi
Köy sakinlerinden emekli Eğitimci 1327 doğumlu İmam oğullarından Durmuş oğlu Molla Mehmet GÜRLER`in verdiği bilgilere göre köy civarında yerleşik altı tane yörük varmış ve bunlardan Selman isminde birisi bu köye gelerek yerleşmiş. Selman yörük Hacca gittiği için Selmanhacı lakabıyla çevrede anılmaya başlanmış. Bu kişi oğulları ve etrafıyla çoğaldıklarında Selmahacılar lakabıyla anılmaya başlanmış ve köyün adının da Selmanhacılar olarak o günden bu güne kaldığı belirtilmiştir.
Köy 1930`lu yıllardan önce Demirci`ye bağlı olduğu ve bu tarihten sonra Kula İlçesine bağlı olarak devam ettiği. Selendi 1954 yılında İlçe olunca buraya bağlanmıştır.
İklimi
Köyün iklimi diğer köylere göre biraz yumuşak geçmektedir. Bunun sebebi ise köyün iki dağın eteğinde kurulmasıyla etrafının soğuklara kapalı güneş ışığını kolaylıkla alabilmesindendir.Nüfusu
Köy nüfusu 1950 yılında yapılan sayıma göre 365`tir.1985 yılında ise en fazla 524 sayısına ulaşıyor. Bu tarihten sonra 2000 yılına kadar nüfus hep düşüş gösteriyor. En son 2000 yılı itibariyle nüfusu ise 497 dir.Selmanhacılar Köyü 1970 nüfus sayımına göre köy 105 hanedir.1990 sayımında ise 119 hanedir. Köyde okur yazar sayısının ve özellikle yüksek tahsil gören kişilerin sayısı fazla olduğundan bu kişiler son yıllarda köyden devlet memuru ve özel sektörde başka yerlerde görev almışlar. Ayrıca köyün eskisi kadar geçim durumu olmaması da az da olsa çevre ilçelere göç durumu olmuştur. Bu etkenler nüfusun azalmasına sebep olan başlıca nedenlerden birkaçıdır.
Ekonomisi
Köyün geçim kaynakları tarım ve hayvancılığa dayalıdır. İlke çayı kenarında kurulmuş olması yazlık sebze yetiştirme ve meyvecilikten istifadesini sağlamaktadır. Soğan tohumu yetiştiriciliği bu köyde oldukça yaygındır. Tütün üretimi de yapılır. Selendi`nin en fazla traktöre sahip köyüdür. Ekili arazi potansiyeli iyidir. Köyde 70 traktör, 8 taksi, 16 motosiklet, 1dolmuş , 1 de kamyonet bulunmaktadır.1993 yılına göre elde edilen bu sayılara göre ilçenin en fazla traktöre sahip köyüdür.Köy gelirini tarım ve hayvancılıkla sağlamaktadır. Bilhassa koyun köyde ağırlıklı olarak yetiştirilir ancak keçi yetiştirilmesi alınan bir kararla köy çevresi yeşil alana zarar verdiği gerekçesiyle yasaklanmıştır. Köyde tütün ekimi de yapılır. Köy genellikle merkez mahallesi çay kenarına kurulu olmasından tarıma elverişli arazisi vardır. Bu köyde Sebze, meyve üretimi bu köyde ağırlık kazanır. Yaz mahsulü dediğimiz kavun, karpuz, fasulye, mısır gibi birçok sebze ve meyve üretimi yapılmaktadır. Son yıllarda kiraz ve zeytin üretimi de yaygınlaşmıştır. Köyde tarım modern tarım araçları olan traktör ve benzeri araçlarla yapılmaktadır. Köyde yeterince bu işi yapacak traktör vardır. Ayrıca köyde otomobil, motosiklet, kamyonet türü araçlar da mevcuttur. Bunlarda köyün ekonomisine olumlu katkılar yapmaktadır. Köyde hayvancılık biraz daha modern usullerle yapılmaya başlanmıştır. Köyde hayvan ıslah çalışmaları da vardır. İnek besiciliği bunun en güzel örneğidir. Mandofon ve hoşteyn cinsi inek besiciliği yapılmaya başlanmıştır. Bu durum üretimi olumlu yönde etkilemekte ve gelir seviyesini yükseltmektedir. Kümes hayvancılığı da bu köyde yapılmaktadır. Orman ürünlerinden yakacak olarak faydalandıkları gibi bu köy civarında Çam, Meşe ve pırnar ağaçları ağılıklı bitki örtüsünü teşkil etmektedir. Bu durun da köy için ayrıca bir zenginlik kaynağıdır.
Kültürü
Köyde geleneksel yörük düğünleri yapılmaktadır. Kış geceleri yüzük oyunu ve kış sohbetleri geceleri yapılır. Kışın ayrıca tavşan ve keklik avcılığı yapılır. Köyde önceleri daha belirgin olarak yapılan halı, kilim, torba, namazlık, kuşak gibi el sanatları son zamanlarda fabrikasyonlarının üretilmeye başlanmasıyla oldukça az yapılmaktadır. Kadınlar kış gecelerinde gelinlik kızlarına çorap örme oya ve tığ işleri ile çeyizlik hazırlayarak boş vakitlerini değerlendirirler.İşler köyde imece usulü ile yapılmaya devam etmektedir. Yardımlaşma Anadolu`nun genelinde olduğu gibi bu köyde de hat safhadadır. Değişik usulü imece çalışması ile işlerini beraberce yaparlar.
Muhtarlar
bgcolor="#ccccff"| Göreve Başladığı Yıl | İsmi |
| 1912 | Hacı Ali Kahya |
| 1930 | Molla Hüseyin |
| 1932 | Hasan(ağa) Çetinkaya |
| 1934 | İbrahim Yiğit |
| 1938 | Ahmet Ayhan |
| 1940 | Halil Av |
| 1944 | Hüseyin Durmuş |
| 1946 | Mehmet Karazeybek |
| 1949 | Hacı Tahir Arı |
| 1950 | Süleyman Bozdağ |
| 1960 | Nazlım Arı |
| 1963 | Nazlım Arı |
| 1968 | İbrahim Bozdoğan |
| 1973 | Mustafa Koç |
| 1977 | Kamil Yiğit |
| 1984 | Mehmet Yılmaz |
| 1989 | Durmuş Ali Çalışkan |
| 1997 | Hasan Kaygısız |
köy-taslak
Selendi belde ve köyleri
