} Usulí (Farsça: اصولی), Fıkıh usulü (fıkhí kaynak) olarak Kur'an, Hadis ve İcma'nın dışında Akıl (hikmet, Sünnilik'te Kıyas)'ı da kabul eden Şiilik meşrebin Caferilik mezhebinin ekollerinden biridir. Usulí ekolünde İmamın gayba sırasında fakíhlerinictihadına önem verilmesi gerekiyor ve insanları müctehid ve mukhalid olmak üzere ikiye ayırılır.
Tarihçe
Şiilik'te 10. yüzyıldan itibaren içtihada önem verenler mevcuttu. Ancak 17. yüzyılda Ahbarí'nin hakimiyeti kazanmasıyla güçünü kaybetmiştir. 18. yüzyılın sonlarında Vahid Bihbahani tarafından Usulí ekolünün fıkıhının pekiştirilmesinden sonra Ahbarílere karşı üstünlüğünü sağlamıştır.
