(Tek delikliler) | familya = Tachyglossidae (Dikenli karıncayiyengiller) | cins = Zaglossus | cins_yazar = Gill, 1877
Uzun gagalı dikenli karıncayiyen (``Zaglossus``) dikenli karıncayiyengiller (Tachyglossidae) familyasına ait bir tek delikli cinsi. Cinse ait türlerin sayısı hakkında bilimciler bir fikir değildir. Çoğu bilimciler cinse 3 tür ait olduğunu kabul eder.
Uzun gagalı dikenli karıncayiyenler sırf Yeni gine de bulunan bir endemik cinsdir. Yeni gine`nin ormanlık bölgelerinde ve bazen 4000 metre yükseklerde bulunan ormalara kadar yaygındır.
Özellikleri
Uzun gagalı dikenli karıncayiyenler 45-77 cm uzunluğa ve 5-16 kilo ağırlığa ulaşabilirler. Dikenleri kısa gagalı dikenli karıncayiyen de olduğundan daha kısa ve daha azdır. Bazı türlerde dikenler tüylerden bile kısadır ve tüylerin arasında zor görünür. Ağızlarının yapısı gagayı andirir ve boru şeklindedir. Kahverengi veya siyah renk olurlar.Akşam ve gece saatlerinde ava çıkarlar. Çiftlesme zamanının dışında yalnız yaşarlar. Neredeyse sırf solucan ile beslenirler. Çiftleşme yöntemleri hakkında pek bilgi mevcut değildir. Çiftleşmeleri kısa gagalı dikenli karıncayiyenlerin çiftleşmesi ile aynı olduğu tahmin edilir.
Ormanların yakılması ve lezzetli eti yüzünden avlandıkları için sayıları azalmıştır. Sırf bu hayvanları avlamak için özel eğitilmiş av köpekleri vardır. International Union for Conservation of Nature bu hayvanları soyu tükenme tehlikesi altında olanların listesine koymuştur.
Sınıflandırma
Bu cinse ait olan türlerin sayısı hakkında bilimciler bir fikir değildir. Eskiden birçok türleri olduğu kabul edilmiş ama sonradan sırf ``Zaglossus bruijni`` adlı tek bir türün varolduğu kabul edilmiştir. Günümüzün zoolojisinde 3 tür kabul edilmektedir:- ``Zaglossus bartoni``
- ``Zaglossus brujini``
- ``Zaglossus attenboroughi``
Daha eski çağlarda batı Avustralyada da türleri varolmuşdur. Örneğin uzunluğu 1 metreye kadar varmış olan ``Z. hacketti`` 15.000 yıl önce batı Avustralyada yaşamıştır.
Daha ayrıntılı bilgiler için Dikenli karıncayiyengiller maddesine bakınız.
