Şu iç-diyalog Uzun İhsan Efendi`nin bir edebi karaketer olarak portresini gösterir:
rendekar doğru mu söylüyor ? "düşünüyorum öyle ise varım" oldukça makul.fakat bundan tam tersi bir sonuç, varolmadığım, bir düş olduğum sonucu da çıkar.düşünen bir adamı düşlüyorum. düşündüğümü bildiğim için ben varım.düşündüğünü bildiğim için, düşlediğim bu adamın da var olduğunu biliyorum. böylece o da benim kadar gerçek oluyor. bundan sonrası çok daha hüzünlübir sonuca varıyor. düşündüğünü düşlediğim bu adamın beni düşlediğini düşlüyorum. öyleyse gerçek olan biri beni düşlüyor. o gerçek ben ise bir düş oluyorum.
