1959 yılında fransa'da ortaya çıkmıştır. Modern film hareketinin ilk orneklerindendir. Yönetmenler jean luc godard , francois truffaut , ve alan resnais mesleğe 1950lerin başında Fransız film dergisi cahşers du cinema da eleştirmen olarak başladılar. Bu akımın başlıca özelliği romanlardan ve tiyatrodan sinemaya uyarlama yapılmasına , Hollywood sinemasına karşı çıkılmasıdır. Fransız film endüstrisi bu akıma çabuk alışmıştır. Yeni gercekcılık akımının tersine bu akım kışıyı ele almaktadır. 1956 yılında roger vadim – ve tanrı kadını yarattı – filmiyle beklenmedik bir basarı kazanmıştır. Ama bu basarı Fransız sınaması için uzun sürmedı TV nın evlere gırmesı ıle seyırcı azaldı ve produksıyonlar düşük olmaya başladı. 1959 yılında cekılen fılmlerın yonetmenlerının 130 u ilk kez film çeken yönetmenlerdi. Bu filmler dünya çapında büyük begenı kazandılar. Gerek tıcarı gerek sanatsal gucu sayesınde yeni bir akım olan yenı dalga akımı 1960 ların sonunda pnemını yıtırmeye başladı.
Bu akımda klasik Hollywood oykulemesınden farklı bir öyküleme vardır. Oykuleyıcı sahneler bırbırını anlamlı bıcımde izlemez seyırcı hıc bir zaman ne olacağını bilmez. Örneğin komik bir sahneyi bir cinayetle bitirebilir. Bu akımdaki filmler çok az net kapanışla sona ererler filmler sadece biter. Yeni dalga belirsizliğinin en önemli örneğin trufo nun çektiği 400 darbe filmi 1959 kam film festivalinde en iyi film ödülünü almıştır. Donemin unlu yönetmenleri ise claude charbrol , eric rohmer, alan resnais , francois trufaut , jean luc godard dir.
