Zeyd Bin Zeynelabidin
Kısaca: Zeyd bin Zeynelabidin Tabiinden fıkıh alimi. Hazret-i Hüseyin'in torunu ve İmam-ı Zeynelabidin'in oğludur. Yani, Zeyd bin Zeynelabidin Ali bin Hüseyin bin Ali bin Ebi Talib'dir (radıyallahü anhüm). KünyesiEbü'l-Hüseyin olup, Haşimi ve Kureşi nisbetleri verildi. Medine'de 698 (H.79) yılında doğdu. Emevi halifesiHişam bin Abdülmelik zamanında, kendisine taraftar gözüken münafıkların kışkırtması neticesinde, halifenin askerleriyle yaptığı savaşta şehit oldu. Şehadeti, 740 (H.122) yılında olm ...devamı ☟
İlk önce babası Ali Zeynelabidin bin Hüseyin'den ders almaya başlayan Zeyd bin Ali Zeynelabidin, ağabeyi Muhammed Bakır, Eban bin Osman, Urve bin Zübeyr, Abdullah bin Hasan, Abdullah bin Ebi Rafi ve daha birçok alimden ilim öğrenip hadis-i şerif rivayet etti. Medine'den başka diğer İslam memleketlerini de dolaşarak oralarda ilim tahsil etti. Resulullah'ın (sallallahü aleyhi ve sellem) Eshabından bazılarını gördü. Hitabette eşi olmadığı gibi, fıkıh ve kıraat ilminde de zamanının bir tanesiydi. Güzel konuşmaları ile etrafındakilerin dikkatini çeker, dinleyenlere sözleri tesir ederdi.
Zamanındaki bölücüler, Zeyd'in (rahmetullahi aleyh) değişik memleketlere ilim için yaptığı seyahatleri bahane ederek, halifeyi aleyhine kışkırttılar. Onun ilim için dolaşmayıp, hilafete geçmek için çevresine adam topladığını söyleyince, Medine dışına çıkışı yasaklandı. Fakat Zeyd rahmetullahi aleyh bir fırsatını bularak Kufe'ye gitti. Orada Ehl-i beyt taraftarı gözüken bölücülerin kışkırtması ve halifenin yakalattıracağı korkusuyla savaş için hazırlanmaya başladı. Kendisine binlerce kişi biat etti. Başka şehirlerden de yardım vadettiler. Halifenin askerleri Kufe'ye yaklaştıkları sırada taraftarları kendisine; “Ebu Bekr ve Ömer'e düşman ol.” dediler. O da; “Büyük dedem olan Resulullah'ın (sallallahü aleyhi ve sellem) sevdiği iyi kimselere düşmanlık edemem.” dedi. Bunun üzerine 400 kişi hariç, diğerleri onu savaş alanında terk ettiler. Zeyd, bunlara; “Ve kad rafaduni.” dedi. “Beni terkettiler.” manasına gelen bu kelimeden dolayı, hıyanet edenlere rafızi denildi. Hazret-i Zeyd'in yanında kalanlara ve sonradan onların yolunda olduklarını söyleyip sapıtanlara da Zeydi denildi. Burada yapılan savaşta Zeyd rahmetullahi aleyh şehit edildi. Daha sonra oğlu Yahya, Horasan taraflarına gitmiş, fakat onun da sonu şehadetle neticelenmiştir.
Vaktini ilim öğrenmek ve yaymak, ibadet ve Kur'an-ı kerim okumakla geçiren bu mübarek zat için, İmam-ı A'zam Ebu Hanife rahmetullahi aleyh; “Zeyd bin Ali Zeynelabidin zamanında ondan daha büyük fıkıh alimi, sorulara ondan daha seri cevap veren ve daha açık konuşan kimse görmedim.” buyurdu.
Fıkıh ilminde ilk kitap yazan kişi olarak bilinen Zeyd bin Zeynelabidin, birçok alime ilim öğretti. Bunlardan, oğulları Hüseyin ve isa, kardeşinin oğlu Cafer-i Sadık, Zühri el-A'meş, eş-Şu'be, İsmail es-Süddi gibi alimler en Ünlülarıdır. El-Mecmu-ul-Kebir fil-Fıkh adlı kıymetli bir eser yazmıştır.
Kaynak: Rehber Ansiklopedisi
Bu konuda henüz görüş yok.
