Zeyneddin Hafi
Kısaca: Zeyneddin Hafi on dördüncü ve on beşinci asırlarda yaşamış evliyanın büyüklerinden ve Hanefi mezhebi fıkıh alimlerinden. Halvetiyye yolunun kollarından olan Zeyniyye yolunun kurucusudur. İsmi, Muhammed bin Muhammed bin Muhammed bin Ali'dir. Künyesi, Ebu Bekir, lakabı, Zeyneddin'dir. Hafi ve Hirevi nisbeleriyle bilinir. Daha çok Zeyneddin Hafi diye Ünlüdur. 1356 (H.757) senesinde Horasan'ın Haf (veya Havaf) kasabasında doğdu. 1435 (H.838) senesinde Hirat'ta vefat etti. Küçük yaştan itib ...devamı ☟
Küçük yaştan itibaren ilim tahsiline başlayan Zeyneddin Hafi, bu maksatla çok seyahat yaptı. Memleketi olan Horasan'dan başka, Maveraünnehr, Irak, azerbaycan, Şam, Mısır ve Hicaz'a gitti. Gittiği beldelerin büyük alimlerinin sohbetlerinde ve ilim meclislerinde bulunarak ilimde yükseldi. Celaleddin Ebu Tahir Ahmed el-Hocendi, Zeyneddin-i Iraki, Ebü'l-Berekat Ahmed Kazvini, İbnü'l-Cezeri, Seyyid Şerif Cürcani ve daha birçok alimden ilim öğrenip icazet aldı. Kahire'de Zeyneddin Abdurrahman eş-Şebrisi ile görüştü. Tasavvuf erbabından büyük veli Nureddin Abdurrahman Mısri'nin sohbetlerinde bulunup ondan feyz aldı. İlimde ve tasavvufta yüksek dereceye ulaşan Zeyneddin Hafi'ye hocası bizzat icazet yazdı. Talebe yetiştirmekle vazifelendirerek memleketi olan Horasan'a gönderdi. Zeyneddin Hafi hazretleri Horasan'da bulunduğu sırada insanlara Allahü tealanın emir ve yasaklarını anlattı. Pekçok kimse onun vesilesiyle hidayete kavuştu.
Pekçok talebe yetiştirdi. Abdüllatif Kudsi Bursevi ve Ahmed Semerkandi talebelerinin büyüklerindendir. Abdüllatif Kudsi Bursevi Halvetiyye yolunun Zeyniyye kolunu Anadolu'da yaymıştır. Onun halifesi Şeyh Muslihuddin Mustafa Vefa bin Ahmed (Vefa Konevi) de İstanbul'da yaymıştır. İstanbul'da Vefa semti, ismini ondan almıştır. Pekçok kerametler sahibi olan Zeyneddin Hafi ömrünün sonuna doğru sessiz ve sakin bir hayat yaşadı. 1435 (H.838) senesi Şevval ayının ikinci günü Pazar gecesi Hirat'ta vefat etti.
Zeyneddin Hafi hazretleri zahiri ve batıni ilimlerde çok yüksek, ilim, irfan sahibi ve çok ibadet eden bir zat idi. Haram ve şüphelilerden çok sakınırdı. Olgun ve kamil bir veli idi. İlim ve marifet deryası olan sohbetleri hasta ruhların şifası, ilim taliplerinin sığınağı idi. Her hali sevgili Peygamberimizin sallallahü aleyhi ve sellem sünnet-i seniyyesine uygun idi. İslam dininin yayılması için, herkesin bu kıymetli bilgileri öğrenmesi ve bunlarla amel ederek dünya ve ahiret seadetine kavuşmaları için çok gayret ederdi. Bid'at, dalalet ve sapıklıkların karşısında tam bir kal'a gibi dururdu. Sözleri, sohbetleri çok tesirli olup, herkes bu büyük zattan istifade ederdi. Evliyadan birçok zat ondan hep medh ile bahs edip onu övmüşlerdir. Evliyanın büyüklerinden Hace Muhammed Parisa hazretleri Zeyneddin Hafi hazretlerinden “Efendimiz, büyüğümüz.” diye bahsederdi.
Kaynak: Rehber Ansiklopedisi
Bu konuda henüz görüş yok.
