Leonardo Da Vinci

Kısaca: Eşsiz Ressam, seçkin yontucu ve filazof, yaşadığı dönemin en büyük mucit ve deneyci bilimadamı. İşte insanlığı sanata, bilgiye ve doğaya açan, Rönesans'ın simgesi Leonardo Da Vinci. "Mona Lisa" ve "Son Yemek" tablolarının yaratıcısı Leonardo'nun sanat dünyasındaki yüce konumu hemen herkesçe bilinen bir gerçek. Ama bilimadamlığı kimliği için aynı şey söylenemez. ...devamı ☟

Leonardo da Vinci
Leonardo Da Vinci

<b>Leonardo da Vinci </b>
Leonardo da Vinci
Leonardo da Vinci 1452-1519 yılları arasında yaşamış eşsiz ressam ve filozof, yaşadığı dönemin en büyük mucit ve deneyci bilimadamıdır. Leonardo da Vinci Rönesans'ın simgesidir.

"Mona Lisa" ve "Son Yemek" tablolarının yaratıcısı Leonardo'nun sanat dünyasındaki yüce konumu hemen herkesçe bilinen bir gerçek. Ama bilimadamlığı kimliği için aynı şey söylenemez. Bir kez, yüzyılımıza gelinceye dek bu kimlik sanatçı kişiliğinin gölgesinde ya gözden kaçmış, ya da, önemsenmediği için unutulmuştur. Sonra, bu unutulmuşlukta Leonardo'nun kendi sıra dışı tutumunun da payı vardır.

Bilimsel çalışmalarını yayımlamaktan özenle kaçındığı gibi, tuttuğu notları düpedüz okumaya elvermeyen kendine özgü bir yöntemle kaleme almıştı (400 yıl mahzende kalan, çizimleriyle birlikte yaklaşık 5000 sayfa tutan bu notlar sağdan sola doğru yazıldığı için ancak aynada yansıtılarak okunabilmiştir).

Leonardo, yaşam boyu biriken gözlemsel bulgularını; botanik, jeoloji, coğrafya, anatomi ve fizyoloji alanlarındaki inceleme sonuçlarını; mimarlık, şehir planlama, su ve kanalizasyon projelerini; savaş teknolojisine ilişkin buluş ve icatlarım bu notlarda saklı tutmuştu. Notların yüzyılımızın başında gün ışığına çıkarılmasıyla dev sanatçının aynı zamanda, ilgi alanı son derece geniş büyük bir bilimadamı olduğu kesinlik kazanır. Notlar sonraki yüzyıllarda ortaya çıkan bilimsel buluş ve atılımların pek çoğunun ipuçlarını içermekteydi.

Leonardo mesleğinde cerbezeliğiyle tanınan hukukçu bir baba ile köylü bir hizmetçi kızın evlilik dışı çocuğu olarak dünyaya gelmişti. Doğar doğmaz dede evine uzaklaştırılan bebek anasını hiç görmemenin acısıyla büyür. Babasının ilk yıllardan başlayarak eğitimiyle yakından ilgilenmesi çocuk için belki de tek teselli kaynağı olur. Okul yıllarında en çok matematik problemlerini çözmede gösterdiği üstün yetenekle dikkatleri çeken çocuk, bir yandan da yaptığı güzel resimlerle çevresinden hayranlık topluyordu.

Onaltı yaşına geldiğinde dönemin tanınmış artisti Andrea del Verrochio'nun yanma çırak olarak girer. Ustasının gözetiminde coşkuyla işe koyulan delikanlı çok geçmeden ağaç, mermer, kil ve metal işlemede büyük beceri kazanır. Olağanüstü yeteneklerini gören usta çırağının Latin ve Grek klasikleriyle felsefe, matematik ve anatomi üzerinde öğrenimini sürdürmesine yardımcı olur. Öyle çok boyutlu bir öğrenim, Verrochio'ya göre, gerçek bir sanatçı için vazgeçilmez bir gereksinimdi.

Çıraklık dönemini yirmialtı yaşında noktalayan Leonardo başvurusu üzerine Artistler Loncası'na kabul edilir. Artık, kendi yönünü çizme, geleceğini kurma özgürlüğüne kavuşmuş demekti. Büyüleyici resim ve yontularının yanı sıra ortaya koyduğu mühendislik projeleriyle Dük'lerin ilgisini kazanan genç adam, yaşamını sırasıyla Floransa, Milano, Roma saraylarında sürdürme olanağı bulur; son üç yılını ise Fransa'da Kral Francois I'in koruyuculuğunda geçirir.

Leonardo çok yönlü etkinlikler içinde sürekli uğraş veren bir kişiydi, ancak yeterince dirençli değildi. Çoğu kez, coşkuyla üstlendiği bir çalışmayı bitirmeden, daha çekici bulduğu başka bir işe yönelir, yeni serüvenler arkasında koşardı. Asıl tutkusu sanattı kuşkusuz. Sanat dışı çalışmalarında özellikle esemenli ve dağınıktı. Projelerinin pek çoğu kağıt üzerinde kalmış, ya da, tam sonuçlandırılmadan bir kenara itilmişti.

Projeleri arasında çok önemsediği, deneysel olarak gerçekleştirmeye çalıştığı uçak, helikopter, paraşüt türünden araçlar, çeşitli silah modelleri vardı. Anatomi konusundaki incelemeleri hiç kuşkusuz dönemin en değerli bilimsel çalışması diye nitelenebilir. Hayvan ve insan cesetleri üzerindeki teşrih çalışmaları, sayısı 750'yi bulan ayrıntılı çizimleri ona anatomi tarihinde üstün bir yer sağlamıştır.

Fizyolojinin gelişmesine yaptığı katkıları arasında en başta kanın işlev ve devinimine ilişkin çalışması gelir. Kalbin kaslarını ayrıntılarıyla incelediği özellikle kapakçıkların işlevini iyi kavradığı çizimlerinden anlaşılmaktadır. Kanın tüm organizmaya yayılarak doku ve organları nasıl beslediğini, çökeltileri nasıl temizlediğini açıklamaya çalışır. Organizmadaki kan devinimini suyun doğadaki devinimine benzetir: Bulutlardan yağışla inen su deniz ve göllerde toplanır, sonra buharlaşarak yeniden bulutları oluşturur. Bu benzetişte, Harvey'in 100 yıl sonra olgusal olarak doğruladığı "kan dolaşımı" hipotezini bulabiliriz.

Astronomiye gelince, Leonardo'nun bu alanda Kopernik'i öncelediği söylenebilir. Kilisenin o sıra gösterdiği hoş görüden de yararlanarak, yerkürenin güneş çevresinde bir gezegen olduğunu ileri sürebilmişti. Oysa yerleşik öğretiye göre dünyamız evrenin merkezinde sabitti. Göksel nesneler ise kutsal nitelikleriyle apayrı bir ortamda devinmekteydiler.

Leonardo'nun fizikte, özellikle mekanik dalında, ulaştığı bazı sonuçlarla Galileo ile Newton'u da öncelediği bilinmektedir. "Canlılar dışında algıladığımız hiç bir nesne kendiliğinden devinime geçmez" diyen Leonardo, "her nesnenin devindiği yönde ağırlığı olduğunu, serbest düşen bir cismin düşmede geçen zamanla orantılı olarak ivme kazandığını" ileri sürmekle de kalmaz; daha ileri giderek, egemen Aristoteles öğrentisinin tam tersine, kuvveti devinimin değil, hız veya yön değiştirmenin nedeni olarak gösterir. Bu savın daha sonra mekaniğin devinim yasalarından biri olarak dile getirildiğini biliyoruz.

Aristoteles'in öğretilerine uzak duran Leonardo'nun Arşimet'e çok yakın ilgi göstermesi ilginçtir. Arşimet'in yapıtları o sıra henüz basılmamıştı. Ellerde dolaşan bir kaç el yazması kopya da, okunur gibi değildi. Bu kaynakları çok önemseyen Leonardo'nun okunaklı iyi nüsha elde etmek için başvurmadığı kimse, çalmadığı kapı kalmaz. Amacı: klasik çağın öncü bilimadamının kaldıraç ve hidrostatik konularındaki buluşlarını bilim dünyasına tanıtmak, "Arşimet" adını layık olduğu yere yükseltmekti.

Su ve havada dalgasal devinim, ses oluşumu vb. olgularla da ilgilenen Leonardo, ışığın da dalgasal nitelikte devinme olasılığından söz etmişti. Onun ilginç bir gözlemi de, yarım ay'ın karanlık bölümünün belirsiz de olsa görünmesine ilişkindir. "Eski ay, yeni ay'ın kucağında" diye betimlediği bu olayı, dünyamızın yansıttığı ışıkla açıklar.

Leonardo'ya jeolojinin öncüsü gözüyle de bakılabilir. Dağ yamaçlarında topladığı fosillerin bir bölümünün deniz yaratıklarına ait olduğunu söyler; yerküre kabuğunun zamanla değişikliklere uğradığı, yeni tepe ve vadilerin oluştuğu gibi noktalara değinir. Üstelik bu tür oluşumların salt doğal nedenlere bağlı olduğunu vurgulamaktan da geri kalmaz.

Simya, astroloji ve büyü türünden uygalamaları aldatmaca bulduğunu açıkça söyleyen Leonardo, doğayı neden-sonuç ilişkisi içinde düzenli, nesnel bir gerçeklik olarak algılıyordu. Dinsel inançlara saygılıydı, ama onun için bilim teolojik baskıdan uzak, özgür bir arayış olduğu ölçüde amacına ulaşabilirdi. Leonardo'nun bilimsel yöntem anlayışı neredeyse çağdaş anlayışla eşdeğer düzeydedir. Bu anlayışta "olgusal veri - açıklayıcı kuram etkileşimi" temel öğedir.

Leonardo'nun sezgisel de olsa bunun ayırdında olması oldukça şaşırtıcı; çünkü, bu noktanın açıklık kazanması çağımız bilim felsefesini beklemiştir. Leonardo bilimde deney gibi matematiğin de önemini kavrayan bir düşünürdü. Ona göre insanoğlu sürgit kesinlik arayışı içinde olmuştur. Ancak, kesinlik görecelidir; olduğu kadarıyla, doğal bilimlerde değil, soyut zihinsel kavramlarla sınırlı kalan matematikte bulunabilirdi. İşe gözlemle başlayan bilimadamı ise, ulaştığı açıklamaları gözlem ya da deneye başvurarak doğrulamakla yetinmeliydi.

Vurguladığı bir nokta da, teori ile uygulamanın elele gitmesi gereğiydi: Uygulamaya elvermeyen teoriyi anlamsız, teoriye dayanmayan uygulamayı kısır sayıyordu. Doğaya tüm saplantılardan arınmış bir kafayla, bir çocuğun her şeyi kucaklayan açık yüreğiyle yaklaşmayı öğütlüyordu.

İşe gözlemle başlayan bilimadamı ise, ulaştığı açıklamaları gözlem ya da deneye başvurarak doğrulamakla yetinmeliydi. Vurguladığı bir nokta da, teori ile uygulamanın elele gitmesi gereğiydi; uygulamaya elvermeyen teoriyi anlamsız teoriye dayanmayan uygulamayı kısır sayıyordu. Doğaya tüm saplantılardan arınmış bir kafayla, bir çocuğun her şeyi kucaklayan açık yüreğiyle yaklaşmayı öğutlüyordu.

O'nun gözünde sanat, felsefe ve bilim kültürün bütünlüğünde birleşen, etkileşim içinde gelişen çalışmalardı. Sanatı salt yaratıcı imgelerin, felsefeyi soyut düşüncenin bilimi deneyin ürünü sayıp birbirinden ayrı tutmak yanlıştı. Leonardo değişik ölçülerde de olsa hepsinde yaratıcı imgelerin, soyut düşüncenin ve olgusal deneyimin payı var. Değişik alanlarında evrensel bir deha, yetkin bir örnek sergileyen Leonardo, son günlerinde, zengin yaşam Öyküsünü basit bir tümcede dile getirmişti: "Nasıl yaşamam gerektiğini anlamaya başladığımda nasıl ölmekte olduğumu gördüm".

Öldüğünde 67 yaşındaydı, bedensel olarak tükenmişti. Güçlü bir beynin amansız sürükleyişi içinde, durmadan bulmak ve yaratmak savaşını veren Leonardo Da Vinci'nin yaşamı acı dolu güzelliğiyle gerçek bir dramdı.

misafir - 8 yıl önce
İtalyan ressam, heykeltıraş, mimar ve mühendis [[Leonardo da Vinci]]’nin ([[1452]]-[[1519]]) ‘Kayalıklar Bakiresi’ tablosunun kızılötesi ışınla incelenmesi sırasında, “tablo katmanı altında yarım kalmış ilk resim” keşfedildi. LONDRA - National Gallery Müdürü Luke Syson, BBC radyosuna yaptığı açıklamasında, “Bu alttaki resim, bambaşka bir yapıtın varlığına işaret ediyor” dedi. Da Vinci, 1483’te, [[Hazreti Meryem]]’le ilgili [[Milano]]’nun ‘Mükemmel İlkah (Kusursuz Gebelik) Kardeşlik Teşkilatı’nın ısmarlaması üzerine, ‘Kayalıklar Bakiresi’ni resmetti. Resimde Hazreti Meryem, mağarada çocuk İsa ve [[Aziz Yuhanna]] ile yere eğiliyor. KOLLARINI AÇMIŞ DURAN MERYEM... Londra’da kızılötesi ışın taramasıyla keşfedilen alttaki resimde ise Hazreti Meryem, kolları açılmış dururken görülüyor. National Gallery Müdürü Syson ile diğer uzmanlar, Da Vinci’nin dinsel-sanatsal yorumunun, siparişi veren Milano teşkilatınca kabul görmediğini hatırlatıyor. Çünkü Vinci, istediği ücret verilmeyince resmi satmış ve özgün resim yıllar sonra Paris-Louvre Müzesi’ne yerleştirilmiş. National Gallery uzmanları, Da Vinci’nin ‘Kayalıklar Bakiresi’ni nasıl kopyaladığını araştırıyorlardı. Londra’daki kopyanın altında yarım kalmış ve dini teşkilatça kabul görmeyen yorum ortaya çıkarıldı. Londra’daki kopya, 1508’de Milano’daki şapele yerleştirildi. Çünkü istenen ücret ödenmediğinden, da Vinci özgününü sattığı resminin kopyasını yapmıştı. Luke Syson, “Da Vinci’nin ikinci resmi, Milano teşkilatınca muhtemelen kabul görmediğinden Vinci kopyayı yapmak zorunda kalmıştı” dedi. National Gallery’deki bu keşif, Da Vinci’nin ‘Ginevra de Benci’ portresi ile ‘Karanfilli Meryem Ana’ resimlerinin 1930’larda keşfinden beri ilk. Da Vinci, Milano’daki şapelin altarı için sipariş verilen resmine istediği ödeme yapılmayınca, bugün kızılötesi ışınla ortaya çıkarılan alttaki resminde Meryem Ana’yı oğlu İsa’ya hayranlıkla bakarken resmedecekti. Londra National Gallery Eserleri Koruma Dairesi uzmanı Rachel Billinge, resmin alt katmanından ortaya çıkarılan yarım kalmış resmin şaheser olacağına işaretle, Vinci’nin aslında Milano şapeli için ikinci resmi aynen yapmayı kabul ettiğini ve olasılıkla doğacak ikinci şaheserin Milano kilisesince engellendiğini aktardı. National Gallery Müdürü Syson, “Bu engelleme bir bakıma son derece acı oldu” dedi. Ulusal Galeri Koruma Dairesi uzmanı Billinge, “Kopyanın nasıl yapıldığını araştırmaya başladığımızda, altından yarım kalmış başka resim çıkacağını asla bilemezdik” dedi. Aslı Louvre’da olan, altından yarım kalmış şaheser çıkan National Gallery’deki ‘Kayalıklar Bakiresi’nin neyi anlattığı, neleri simgelediği tam bilinmiyor. Kimi uzman, ‘Mükemmel İlkah’ın anlatıldığını, kimi uzman ise Hazreti İsa’nın çocukken Aziz Yuhanna ile ilk karşılaşması olduğunu söylüyor. Kaynak: NTVMSNBC

Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.

Leonardo da Vinci Resimleri

Da Vinci's Demons
6 yıl önce

Da Vinci'nin Şeytanları (Özgün adı: Da Vinci's Demons) sanatçı, mucit, idealist ve dahi bir aydın olarak Leonardo da Vinci'nin kurgusal gençliği hakkında...

Leonardo
2 yıl önce

Leonardo da Vinci, Rönesans dönemi İtalyan mimarı, mühendisi, mucidi, matematikçisi, anatomisti, müzisyeni, heykeltıraşı ve ressamıdır. Leonardo DiCaprio...

Leonardo da Vinci, 1440, 1452, 1466, 1471, 1472, 1475, 1476, 1478, 1481, 1482
Son Akşam Yemeği
2 yıl önce

çokça işlenen bir konu olmuştur. Bu eserlerin içinde en bilineni Leonardo da Vinci'nin yaptığı resimdir. Resim, Santa Maria Della Grozia Manastırı'nın...

Son Akşam Yemeği, Anakronizm, Havariler, Hıristiyan, Leonardo, Leonardo da Vinci, Milano, Mona Lisa, Paraklit, Roma İmparatorluğu, Rönesans
Son Akşam Yemeği (tablo)
4 yıl önce

Son Akşam Yemeği ya da Son Yemek (İtalyanca: Il Cenacolo or L'Ultima Cena), 15. yüzyılda Milano'da Leonardo da Vinci tarafından Duke Lodovico Sforza'nın...

Mona Lisa
2 yıl önce

(La Gioconda veya La Joconde olarak da bilinir), İtalya'nın Floransa şehrindeki Rönesans sırasında Leonardo da Vinci tarafından kavak bir pano üzerine Sfumato...

Mona Lisa, 1503, 1507, Fransa, Fransızca, Leonardo da Vinci, Louvre Müzesi, Paris, Rönesans, Sanat Tarihi, İspanyolca
Da Vinci Şifresi
6 yıl önce

karıştıran tez ortaya atılır. Kitabın sürprizlerinden biri de, Leonardo da Vinci'nin, S. Maria delle Grazie Manastırı için yaptığı Son Akşam Yemeği adlı...

Sfumato
2 yıl önce

üçü Cangiante, Chiaroscuro, ve Unione'dir. En iyi sfumato resmi Leonardo da Vinci'nin ünlü Mona Lisa'sıdır. Sfumato duman gibi havaya karışıp yok olmak...

Vitruvius Adamı
2 yıl önce

Vitruvius Adamı (ya da Vitruvian Adam), ünlü ressam Leonardo da Vinci'nin günlüklerinin birinde bulunan, aldığı notların yanında çizdiği bir eskizdir...

Vitruvius Adamı, Vitruvius Adamı