1. Seçmen: A B C
2. Seçmen: B C A
3. Seçmen: C A B
Eğer kazanan olarak C seçilirse B`nin kazanması gerektiği öne sürülebilir, zira iki seçmen (1. ve 2.) B`yi C`den öne sıralamıştır; C`yi B`den öne koyan sadece bir seçmen vardır. Ancak benzer şekilde A`nın B`ye tercih edildiği, ve C`nin de A`ya tercih edildiği söylenebilir, bunların hepsinde 2`ye 1 çoğunluk oranı vardır. Dolayısıyla çoğunluk kuralı gereği kazanan bir adaydan söz edilemez.
Ayrıca, tek seçenekli oy düzeneğinde yukarıdaki üç seçmen aynı zamanda adayların kendileri olsa, dolayısıyla kendilerine oy verseler yine çoğunluk sağlanamayacağı için kazanan belli olmaz. Ancak Condorcet`in paradoksu, alternatifleri eleyen seçmenin seçimin sonucu belirleyebildiğini gösterir; yukarıdaki durumda C adayı kendisi yerine A veya B`ye oy verirse seçimi belirleyen aday olur.
Condorcet yöntemi uygulandığı bir seçimde oylar arasında bir paradoks yaşanıyorsa bu durum seçimde bir Condorcet kazananı olmadığı anlamına gelebilir. Condorcet yönteminin farklı sürümleri bu belirsizlikler oluştuğunda onlardan nasıl çıkılacağı konusunda farklı yaklaşımlar getirmişlerdir. Yukarıdaki mütevazı örnekteki belirsizlikten adil ve deterministik bir çıkış yolu olmadığının da altını çizelim.
Ayrıca Bakınız
- Kenneth Arrow, 1. bölüm, geçişlilik ve çoğunluk kuralının dağılımsal sorunu örneği
- Arrow`un İmkansızlık Kuramı
- Gibbard-Satterthwaite Kuramı
- İlgisiz Alternatiflerin Bağımsızlığı
- Smith Kümesi
- Toplumsal Tercih ve Bireysel Değerler
- Oylama Sistemleri
Linkler
- Paradox of Majority Rule, Bir Madison yürütümü
