1906`da Tokyo İmparatorluk Üniversitesi`nden hukuk diploması aldıktan sonra, Dışişleri Bakanlığı`na girdi. 1928`de İsveç, Norveç ve Danimarka elçiliği, 1928-1930 arasında da dışişleri bakan yardımcılığı yaptı. 1936`da dışişleri bakanlığına getirilmesine ordu karşı çıkınca Londra elçiliğine atandı; bu görevini 1939`a değin sürdürdü. II. Dünya Savaşı`nın sonlarında ülkesinin teslim olmasını savunduğu için Haziran 1945`te tutuklandı. Eylülde, Müttefik işgalinin ardından serbest bırakıldı ve oluşturulan Kicuro Şidehara hükümetinde dışişleri bakanlığına getirildi.
Liberal Parti başkanı Hatoyama İçiro`nun siyasi etkinlikte bulunmasının işgal yönetimince yasaklanmasından sonra partide liderliği ele geçirdi ve 22 Mayıs 1946`da başbakan oldu. Bu görevini, 1947 ve 1948`de sosyalist lider Tetsu Katayama, gene 1948`de sol eğilimli Hitoşi Aşida`nın başbakanlık dönemleri dışında, 1954`e değin sürdürdü. Geniş bir desteğe dayalı güçlü bir yönetim oluşturdu; ülkede istikrarın ve ekonomik refah ortamının oluşturulmasını sağladı; ABD ve Batı Avrupa`yla işbirliğinin temelini attı. 1951`de, II. Dünya Savaşı`nı sona erdiren barış antlaşmasını imzaladı; ayrıca Japonya ve ABD arasında bir güvenlik paktı oluşturdu. 1954`te Liberal Parti liderliğini, üç yıl önce siyasi yasaklılar listesinden çıkmış olan İçiro Hatoyama`ya kaptırınca başbakanlıktan istifa etmek zorunda kaldı. Ertesi yıl iki muhafazakar partinin Hatoyama`nın önderliğinde Liberal-Demokrat Parti adıyla birleşmesinin ardından da siyaseti bıraktı.
Japonya başbakanları
