Mesihçilik

Kısaca: Mesih'çilik, Musevilerin tarihini harekete getiren bir fikir akımıdır. Bu akıma göre İsrail, kurtuluşunu, Tanrı'ya çok yakından bağlı esrarlı bir varlığın aracılığıyla; Yahve ile tam uzlaşma, barış ve adalet içinde mutluluk, düşmanlar üstünde zafer elde etmesi ve dünyanın İsrail ile çok yüce bir dini ülkede birleşmesi yoluyla bulacaktır. Mesih'çilik fikrinin menşeini, İsa'dan önce VIII. yy.in peygamberleri tarafından verilen haberde aramak gerekir. Bu habere göre, Tanrı, kendince kararlaştırı ...devamı ☟

Mesih'çilik, Musevilerin tarihini harekete getiren bir fikir akımıdır. Bu akıma göre İsrail, kurtuluşunu, Tanrı'ya çok yakından bağlı esrarlı bir varlığın aracılığıyla; Yahve ile tam uzlaşma, barış ve adalet içinde mutluluk, düşmanlar üstünde zafer elde etmesi ve dünyanın İsrail ile çok yüce bir dini ülkede birleşmesi yoluyla bulacaktır.

Mesih'çilik fikrinin menşeini, İsa'dan önce VIII. yy.in peygamberleri tarafından verilen haberde aramak gerekir. Bu habere göre, Tanrı, kendince kararlaştırılan zaman, hakimiyetini kurmak üzere yeryüzüne müdahale edecektir.

VI. yy.da, bu görüşe, hal ve şartların doğurduğu bazı unsurlar eklendi: Musevi milleti birliğine yeniden kavuşacak; Davud, krallığı yeniden kurulacak ve yeni bir Kudüs, Musevi dinine bağlı olanlarla bu dini kabul eden paganları biraraya getirecektir. Ama hakimiyetin bu kuruluşu, yine de, sürekli bir gelişme göstermez, Tanrı, bu hakimiyeti bazen doğrudan doğruya, bazen de gönderdiği bir aracıyla gerçekleştirir. Bu aracı, Mesih'tir.

Söz konusu hakimiyet, üstünlüğü kimi zaman Musevi halkına, tapınağa ve kutsal şehre verir gibi görünür. Kimi zaman da merkeziyetçilikten kurtulmuş bir Mesih'çilk söz konusudur. Bu durumda Kudüs, ancak manevi bir sitedir; tapınak ise, canlı taşlardan, yani dindarlardan kurulmuştur; hakimiyet ırka göre değil inanca göre gerçekleşir. Hıristiyanlık çağının yaklaşması sırasında, halk arasında yaygın olan Mesih'çilik eski kehanetin maddi unsurlarına dayanıyordu. İsa'nın Kutsal Cuma'da halk tarafından terk edilişinin sebebi ise, halkın, acı çeken ve küçük düşen bir Mesih'i kabul edemeyişiydi.

Aynı çağlarda, Essenliler biri davudi, diğeri Ievii bir çiftte Mesih bekler gibiydiler. İlk Hıristiyan cemaati, din değiştirmiş bulunan Musevilerden meydana geldiği için, kendi kurucusunu, daha önce peygamberlerin haber verdiği Mesih olarak görüyordu (Havarilerin işleri'nin başlangıcı). Daha sonraki yüzyıllarda hahamlar, zulüm devirlerinde, maddi bir Mesih'çiliğe yönelmeyi tercih ettiler. Bu Mesih'çiliğin tasvirlerine efsaneler eşlik eder. Ama peygamberlerin din ve ahlak Mesih'çiliği de ortadan kaldırış değildir.

Bugün, Museviler arasında Mesihçi akım büyük bir çeşitlilik göstermektedir. Dini inançları çok kuvvetli olan Musevi halk arasında Davud soyundan gelme kişisel bir Mesih bekleyenler vardır. Âyin ve merasimler de bu umudu canlı tutar. Ama okumuşlar arasında Mesih'çilik bir çeşit Hegel'ci idealizmle birleşmeye yönelmiştir.

Bu konuda henüz görüş yok.

Yeniden yapılanmacı Yahudilik

2 yıl önce

değildir. İsrâiloğulları'nın tarih boyunca meydana getirdikleri bir eserdir. Mesihçilik diye bir kavram yoktur. Sinagoglarda kadın-erkek yan yana ibadet edebilir...

Miguel Servet

2 yıl önce

sahibidir. Protestan Reformuna dahil oldu ve daha sonra teslisi reddeden bir Mesihçilik itikadı geliştirdi. En başta İsa'nın hiçbir tanrısal konumu olmadığını...

Miguel Servet, 13 Ağustos, 13 Åubat, 1509, 1511, 1526, 1529, 1530, 1531, 1532, 1533