Her ne kadar diğer NSAİİ`lara oranla daha büyük bir dozaja ihtiyaç duysa da naproksen albumine kuvvetlice bağlanır ve böylece diğer ilaçlara oranla kanda daha uzun bir yarılanma süresine (yarı ömür) sahiptir.
Naproksen genellikle sodyum tuzu, naproksen sodyum, olarak da kullanılır. Naproksen sodyum, gastroinstestinal yoldan daha hızlıca emilir.
Naproksen ilk kez 1976`da, reçete ilacı olarak Naprosyn adıyla satılmaya başlandı. Naproksen sodyum ise ilk kez 1980`de Anaprox ismiyle satılmaya başlandı. ABD`deki Food and Drug Administration (FDA - Gıda ve İlaç Dairesi) 1991`de ilacın reçetesiz olarak da satılmasını onaylasa da, Kanada dahil dünyanın diğer birçok ülkesinde ilaç halen reçete ilacıdır.
Yapısı ve Ayrıntılar
Naproksen NSAİİ`ların arilasetik asit ailesinin bir üyesidir. Beyaz kristalize bir madde olan naproksenin moleküler ağırlığı 230.2628`dir. Kokusuzdur. Ayrıca naproksen lipid çözünürdür; pratik anlamda düşük pH (pH 4`ten düşük) seviyesindeki suda çözünmez. pH seviyesi 6 veya daha yüksek olan suda çözünebilir. Erime noktası 153°C`dır.Yan Etki ve Uyarılar
Diğer NSAİİ`lar gibi naproksen de gastrointestinal yolda rahatsızlık yaratabilir. İlacı yiyecek ile birlikte almak en sık karşılaşılan bu yan etkiyi gidermeye yardımcı olabilir.Yine diğer NSAİİ`ler gibi, naproksen sodyum ve lityum çıkartımını engelleyebilir. Lityum ilavesi (supleman) kullananlarda naproksen kullanımına dikkat edilmelidir.
Ayrıca, NSAİİ`ların salisilat ailesindeki ilaçlarla veya antikoagülanlarla beraber kullanılmaması önerilir.
Etken maddesi Naproksen sodyum olan ağrı kesicilerin (Apranax, Aprol, Aprowell, Naprosyn, Apradol, Kapnax, Apraljin, Aleve, Synax, Oprax ve diğerleri)çiğnenmemesi, ağızda bekletilmemesi gerekmektedir.Çiğnenince; etken madde beyne çok hızlı nüfuz etmekte ve ölümcül sonuçlara yol açabilmektedir.
